Külünk, “Neden adaylık yoluna çıktım? Çünkü ben bir İstanbulluyum. Yola çıkmakla emr olundum.” dedi.
İstanbul’u yaşatacağız önce
Sosyal medya hesabından paylaşımlar yapan Külünk, İstanbul’un medeniyetimizin ve büyük devletimizin en büyük milli hazinesi olduğunu belirtti. Külünk, “İstanbul, tarihi kültürel mirası, dünyayı bir birine kavuşturan köprüleri, dünyaya açılmamızı sağlayan markaları, vatanperver, misafirperver insanları ve Türkiye’nin yedi bölgesinden derlenmiş tecrübesiyle hepimizi ‘Biz’ yaptı!” diye konuştu.
Merhamet ve biz
Külünk, adaylık yolunda merhamet ve biz olgusuna vurgu yaptı. Külünk, “Merhamet, yol arkadaşını hiç unutmayacak: Biz! Bizi biz yapan İstanbul’u yaşatacağız önce! Ekmeği bölüşmek, birlikte güç bulmak, zorlukları güvenerek aşmak, imkanları herkes için kılmak, selamı yaymak, günü hepimiz için güneş kılmak, geceyi hepimiz için tek örtü kılmak; merhametin bana vasiyetidir.” dedi.
İstanbul’dan gelen mektup
Külünk, aday olmasına bir sebep de İstanbul’dan gelen bir mektup olduğunu söyledi. Külünk, “İstanbul’dan gönderilmiş bir son mektup oldu. ‘Rabbin seni terk etmedi ve sana darılmadı!..’ sözünün sırrından başlamış mektubuna İstanbul!.. Yalnız kalmadığını, İstanbul sevdalılarının sessiz çığlık olduğunu hatırlatmış.” ifadelerini kullandı.
Külünk, paylaşımda şu ifadelere yer verdi:
“Neden adaylık yoluna çıktım? Çünkü ben bir İstanbulluyum. Yola çıkmakla emr olundum. Bana günde beş vakit ‘Beni nimetlendirdiğin doğru yola ilet!..’ duası öğretildi.
Gazaba uğramış ve sapmış olanlar hakkında uyarıldım. Nimet verilenleri hep merak ettim. Öğrendim ki; etrafı mübarek kılınmış şehirlermiş.
Kudüs, Mekke, Medine ve bir de müjdelenmiş İstanbul gibi. Ülkemin yedi bölgesinden, İstanbul’un yedi tepesini fethetmeye gelenler; bu müjdeye mazhar olmak için yola çıkmış. Her biri Fatih olmuş; hamd için Fatiha okumuş! Çünkü Fatiha, merhametle başlar ve Biz diye devam eder. Biz ve Merhamet. İşte adaylık yolunda, benim iki yol azığım.
Ekmeği bölüşmek, birlikte güç bulmak, zorlukları güvenerek aşmak, imkanları herkes için kılmak, selamı yaymak, günü hepimiz için güneş kılmak, geceyi hepimiz için tek örtü kılmak; merhametin bana vasiyetidir. Söz verdim merhamete; gözlerim merhamet kuşları uçuracak; bir yetimin başını okşayacak; bir fakirin evine katık olacak, bir engellinin umudu kalacak; bir öğrencinin geleceğini müjdeleyecek. Bir yaşlıya huzur, bir işçiye hak, bir işverene adalet, bir çocuğa neşe, bir gence emanet, bir kadına güvence, bir ağaca koruma, bir kediye-köpeğe mama ve bir de her ayrılan sevdiğimize birer Fatiha sözüm var. Ellerim de söz verdi; harama uzanmayacak, dertlinin elinden tutacak, emek verenin üstündeki el olacak, her dine, dile, ırka, yaşam tarzına uzanan esenlik eli kalacak.
Bir de yola revan olmuş ayaklarım var: her yere herkese hizmet götürecek. Her çağrıya gidecek; her gönül insanıyla hizmet için birlikte yürüyecek. Ayağına davet etmeyecek; her İstanbul’lunun ayağına gidecek. Dertlere derman, ihtiyaçlara proje, umutlara enerji, hayallere destek verecek. Fakat merhamet, yol arkadaşını hiç unutmayacak:
Biz! Bizi biz yapan İstanbul’u yaşatacağız önce! Medeniyetimizin ve büyük devletimizin en büyük milli hazinesi İstanbul… İstanbul, Tarihi kültürel mirası, Dünyayı bir birine kavuşturan köprüleri, dünyaya açılmamızı sağlayan markaları, vatanperver, misafirperver insanları ve Türkiye’nin yedi bölgesinden derlenmiş tecrübesiyle hepimizi “Biz” yaptı! Camilerde Sabah namazı buluşmaları, ekmek yolunda tanışma tatları, iş hayatında üretme sevdası, öğlen aralarında lokma paylaşımları, arı gibi her sektörde kazanç petekleri ve dünya kadar dilde dostluk derlemesi herkesi, her yerde “Biz” kıldı.
İstanbul’a, İstanbul yollarında “aday” olmaya mecburdum. Çünkü İstanbul öğretti bana; Yoldaş olmayı! Yolda kimseyi bırakmamayı. Yolu sevmeyi, yolda karşılaştıklarına hizmet etmeyi. Fakat aday olmama bir sebep de İstanbul’dan gönderilmiş bir son Mektup oldu. “Rabbin seni terk etmedi ve sana darılmadı!…” sözünün sırrından başlamış mektubuna İstanbul!… Yalnız kalmadığını, İstanbul sevdalılarının sessiz çığlık olduğunu hatırlatmış.”
